Nefes alýyorken
seni unutabilmek...
Soluk alýp verdiðim her zerre’mde bile,
hâla seni,
verebiliyorsam doðaya,
bu benden gittin anlamsýzlýðýný taþýmazmý sevgili ?
Yüzüm güneþ’e döner,
gölgem yanýbaþýmda seyreder...
Yüzümdeki cesetleri bir bir ihbar ederken eylül,
sen tenime vuran bir sonbahar rüzgarýydýn aslýnda...
Yokluðunun soðukluðu mu bu odamdaki ýlýmanlýk,
Ve peþi sýra,
Buz tutuyor çýðlýklarým...
Hikayeler anlatýyorum odamýn soðuk duvarlarýna
Duvarlar bana susar...
Ben yokluðuna...
Bu þehir bana artýk anlatamýyor seni.
Neresinden tutsam bir sensizlik damlýyor,
kanýyor,
kanatýyor...
Yedi tepesinden salýyorum kendimi,
Yedi parçaya bölsün istiyorum...
Olmuyor...
Saðanak saðanak yaðsýn istiyorum,
düþlerimin üstüne...
Boþluðun dolmuyor...
Sensizliði en güzel yaðmurlar anlatýyor bu þehirde bana...
Bu yüzden dir yaðmurlara saygý duyuþum...
Kanayan yaralarýmýn,
kabuklarýna býrakýyorum artýk mutluluklarýmý...
Sýyrýlýyorum tebessümlerimden,
asýyorum yüzümün en çirkin yanýna,
umut/suzluklarýmý...
Takvimden düþen yapraklar gibi,
birer birer yýrtýlýyor,
hayallerim,
düþlerim,
sevinçlerim...
Ve yýrtýlan yanlarýmdan tutuþuyorum,
ýsýtýyorum kendimden baþka her þeyi...
Kimi zaman tükeniyorum...
Haykýrýþlarým tükeniyor...
Sevgim’e,
Yer þahit,
Gök þahit,
Ay þahit,
Yýldýzlar bile benden yana...
Varsýn bu aþk’ta bitsin.!
Sende bit.!
Bit ve ardýna bakmadan GÝT/me.!
Son kez bak gözlerime
Gülümse ve git...
Diye düþüveriyor satýr aralarýma...
Ama sen iyi/simi GÝT/me...!
Parmaðýna bastým günahlarýmýn,
Omzuma attým ceketimi...
Kalbiminde düðmesini ilikledim...
Ve çattým kaþlarýmý’ da...
Hazýrým iþte terk ediliþlere...!
En beklediðim yerden vur haydi.!
Ayrýlýðýn kravatýný ruhuma takmýþken,
varsýn darmadaðýn olsun üstüm baþým,
içim dýþým...
Gittin...
Durmak anlamþýzlaþtý senden sonra bu koca kentte...
Þehir bana küs.
Þehir bana kalabalýklarda yalnýzlýðý yaþamak...
Üzerine kilityorum senli hayallerimi.!
Ve kýrýlganlýklarýmý da valizime doldurup,
son kez dudaklarýný dudaklarýmda hissettigim,
sahil boyunda adýmlýyorum...
Tutuyorum yalnýzlýgýmýn ellerinden sýmsýký,
aðýr aðýr bu þehri terk ediyorum...
Ve gidiþim...
Hiçbir yere giden bir otobüsün,
en arka koltuðundayým...
Cam kenarý biletim...
Olmayan bir þehirde yaþamak niyetim.
Ýhtiyacým olan her þey yanýmda
Nefesim,
ellerim,
ayaklarým...
Ve hiçbir yere kesilmiþ biletim...
Dönüþüm yok kararýmý verdim bir kere.
Hiçbir yere giden bir otobüsün en arka koltuðundayým.
Gidiyorum
hiçbir yere...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.