Gittikçe cesedime benziyor,
sana beslediðim ne varsa...!
Soðuk...
Artýk yüzümü göremiyorum,
baktýðým hiç bir boy aynasýnda...
Yaðmurlar yaðýyor kent-ime durmadan aralýksýz,
ýslanýyor sokaklar,
caddeler ve mezarlýklardaki cesetler...
Ve ben sýrýlsýklam olamýyorum...
Sensiz...
Köþe baþlarýnda iþlenen faili meçhul cinayetlere,
þahit tutuluyor...
Gözlerim.
Ellerim.
Sensizliðim...
Sana dair verdiðim tüm sözlerimden muaf kýlýyorum kendimi,
salýveriyorum senli,
sensiz neyim varsa ýslanan sokaklara...
Ve ben cesedimide alýp bu lanet þehirden ayrýlýyorum...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.