Karanlýk geceler,bir âmânýn gözlerini aramasý kadar kördüm,
seni sevmeye baþlayacaðým arefe’de...
Çünki ertesi gün bayram’ým olacaðýný sanmýþtým...
Olmadý baþaramadýk...
Þimdi yalnýzca yalnýzlýðýmý yalnýzlýðýma anlattýðým,
sahipsiz cinayet çýðlýklarý attýðým saatlerdeyim...
Ve her an gönlümün kabristanlarýnda sana dua’lar etmek yerine,
Ahh’larým , susuþlarým var ...
Ve dudaklarýmýn tiryakilðinde alný’nýn tadý hâla. . .
Zaten bir imkansýz düþtü benimkisi;
þiirlerimde sana biçip giydirdiðim libas’ý,
yýrtýp atýyorum zifiri karanlýk izbelere...
Oysa kirpiklerinin batýþý kadar yakmamýþtý canýmý,
buruk bir elveda’n...
Bir kan kalemiyle yazar gibiyim beyaz kaðýda artýk,
adýný,tenini kokunu ciðerlerime deðin çekip,
sen’li mýsralarýmý...
Kýrmýzýsý siyah’a karýþmýþ...
Ucu yanýk,dibi sen oluyorsun dizelerimde...
Ezbersiz Lâl bir dilin,
sessiz intihar metoduyla kazýyorum artýk seni...
En çok seni unutmak istedim,
meçhul bir kalabalýk ortalarýnda yalýn ayak,
çýrýlçýplak býrakýp;
ardýma bile bakmadan koþar adýmlar kaçmayý yeðledim...
Vagon yükü sýrtýma vurduðum senden kalma acýlarýmla...
Yaðmurlarý döve döve,
ve komidinin üzerinde býrakýlmýþ,
ucu yanýk resmini alýp gözlerimin pervazlarýna,
söve söve unutmak seni...!
Uykusuzum...
Nereye dönsem acýyan yanlarýma basýyor,
kabuklaþmýþ sevdalarým...
Aþkýn sýradan oluþunda kaybolmayý istemiþtim...
Kirli sakallarýmý bundandýr kesmeyiþim...
Paçavra yaþanýlan aþk’lara inat,
bayram bilecegim sen geliþlerinde parlatacaktým yüzümü;
ve hani derler ya tertemiz bir sayfa açalým diye...
Ben tüm vucudumla pak olmaya layýk deðilmiydim sen’le...
Seni anlamak için kendi ayaklarýma çelme takmayý bile,
göze almýþtým...
Varsýn kanasýn dizlerim en kýrýlmaz yerlerinde...
Þimdi susma hakkým sanadýr sevgili...
Gelde su’suþlarýmdan iç...
23/07/2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.