Ey benim ca(n)m kýrýklarýyla yaralanmýþ kalbim.!
Ne devrimlerin altýna imza attýk senle.
Ne felaket misali yar/savaþlarýndan yara bere içerisinden sað salim kurtulduk, yýprandýk...
Aþk bile senin bildiðin gibi deðil yazýk!..
Aþk karanlýk sokak aralarýndaki,
çöplüklerde çýrýlçýplak ve ayaküstü seviþmelerinden ibaretmiþ...
Aþk’ý zehir zýkkým bilip sevenler kalmamýþ artýk ey KALBÝM...!
3 kuruþa aþk’ý, sevdayý, satanlar’la mevcut bu yer küre ...
Aðaçtan bir yað,prak düþse kýrýlýr,
ya sen kalbim ! ?
Kaç kez kýrdýlar, üzdüler s(a)attýlar ...!
Ey Kalbim,ey içi sevda dolu güzel kalbim ...
Kendine gel artýk...!
Verme kimseye sende s(a)klý olaný, Haketmeyene...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.