Sus gönlüm..!
Çok dile getirme...
Sükût et sen .!
Ve sen kadýn .!
Git haydi..!
Ayrýlýðýn hakkýný ver bu kez...!
Ne kalmayý becerebildin ? Ne gitmeyi ??
Aç ayrýlýk kapýlarýný tekme tokat.!
Çýk git..
Yada ne bileyim vur sýrtýmdan mesela...!
Adýný nasýlsa ayrýlýk koyacaklar...!
Elim ayaðým titriyor þuan,
ve bunun tek sebebi sensin. !
Gönül celsemde mahkum ettim seni bensiz/liðe...!
Çekildim kuytu bir köþeye, ve bir ayrýlýk ýsmarladým yüreðime,
merak’ta etme.!
Hesabý yine ben ödedim..!
Onca yalandan sonra af dilemekde neyin nesi söylesene.??
Özürün bile bi asaleti olmasý gerekmiyor mu sence...?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.