MÜCEVHER
Gözden geçirmelisiniz kendinizi, efendim
arkadaþým, gözden geçir kendini,
söylediler bana bunu tek tek,
kaç kez,
kendimi kaybedene kadar
ve kaybettim kendimi hepten,
kuþkularým silik
ve uzak görünene dek,
inatçý her þeye karþýn,
saçma ve inatçý,
ama kendimden geçerek
unutacaðým her þeyi.
Gezmek için uygun bir ýrmakta
yolculuk ettim kuðular gibi
kayýðýmý tehlikeye atarak,
devinen dizelerimle
öyle büyük dalgalar yaptým ki
suya düþtük hepimiz.
Orada, inceledi beni balýklar
soðuk, azarlayan gözleriyle,
bu arada alaycý bir kerevit
gövde gösterisi yaptý.
Baþka bir kez, katýldýðýmda
büyük bir cenazeye,
öldürücü söylevler söylenirken
uyuya kaldým gömütte
ve orada, bilinçli bir kayýtsýzlýkla
toprakla kapladýlar beni, beni gömdüler:
bu kara günlerde
çürümüþ kasýmpatýlarý çelenkleriyle beslendim.
Ve tekrar canlandýðýmda
fark etmedi beni kimse.
Ýlginç bir serüvenim var
güzel bir kadýnla.
Mücevher derdik ona
ince bir kiraza benziyordu,
sanki bir yürek tasarýmý,
küçük bir kristal kutu.
Beni gördüðünde, doðal olarak
hayran oldu burnuma,
uzun, sýcak, tatlý öpücükler kondurdu.
Sonra çözüldüm zincirlerimden
uygunsuz ýsrarlarým
ve doymak bilmez benliðim
neden oldu birçok hatalara:
Yuvarlanarak
bir filin gövdesine dönüþene dek
kývýrmaya çalýþýyorum burnumu.
Elçabukluðunu
o derece ilerlettim ki
kiraz aðacýna çýkardým
Mücevher’i.
Yüz vermedi o kadýn
benim aþýrý övgülerime
ve asla inmedi dallardan:
terk etti beni. Sonra anladým ki
azar azar,
bir kiraza dönüþmüþtü o.
Çare yok böyle hastalar için
beni hüzünlendirip neþelendirenlere
ve üzerek mutlu edenlere:
gururlu olmamalýyýz asla,
ama gerçeði söylemek gerekirse
onsuz da yapamayýz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.