Gittikce hüznümün yelken-siz deryasýnda boðulmaktayým ,
çýktýðým ’Yâr’/ sýzýlý yolculuðumda a’sar-lar geçti...
Kanýyor yüreðim.
Sona eriyor ruhuma verdiðim mühlet,
ve büyüyor gün-be-gün içimde’ki ’Sen’sizliðim...
Bir gül kokusu gibi,bütün ömrün en güzel yalnýzlýk geceleri,
Kaldý hecelerimde.
Duyulmayan kelimeler kaldý kulaðýmda,
Söylenmeyen sözler yüreðimde kaldý...
Zamanýn akmadýðý o zamansýz mekanlarda
bir de sana ‘belâ’ demiþtim ,
hâlâ deðiþen bir þey yok bak bende...
Senden sonra yalnýzlýk kokan kaldýrýmlara düþtü bedenim...
Gözlerimde bir ýþýk huzmesi...
Dilim LâL adýna,alfabemden çýkardým adýnýn olduðu tüm harf’leri...
Tüm se(n)ssiz harf’ler yasak-landý mýsaralarým’da...
Unutulmazlarý yaþýyor gibi düþlerim...
Hiç bir þiirimi anlamadýðýn gibi bunuda anlam’aný beklemiyorum.
Ýþte yine susuyorum; siyah bir geceye dönüyor her aným,
ve okuduðum her þiir kanatýyor yaralarýmý...
Son hecem bu...
Son cümlelerini sarfediyor bedenim ölesiye...
Alfabemdin sen...
Sen olmadan yazamýyor ellerim tek bir hece...
Söyleyemediðim gibi kalýyor adýn kanamalý dudak- uçlarýmda...
Devrik cümleler anlatamaz þimdi’ki halimi kimselere,
kalbimin kaldýrýmlarýndan koþa koþa, üzerime basa basa gittin sen.!
Gidiþinden sonra ayraçlara hapsettim adýnýn geçtigi tüm suçsuz harfleri...!
Yazmaya takati yok artýk parmaklarýmýn,
sadece mutsuz,ve bitap haldeyim...
Þimdi aynalara baktýðýmda baþka bir suret’le bakýyor ,
bakmaya doyamadýðýn gözler’im ,kirli sakallý yüzüme...
Öfkem bütün arsýzlýðýyla dkiliyor her an karþýma,
ölüm kadar se(n)ssiz çýðlýklarým bastýrýyor gecemin en mahrem’li an-larýný...
Ýzin vermiyor yüreðim ’Sen’ gibi çekip ardýna bakmadan gitmelere,
Yüzüm’ün çöküklüðü düþmüþ tüm ’Sen’ varsýn diye dolandýðým þehirlere,
kalabalýk sokaklardan,köprülerden geçiþim yasak...
Yaðmur bulutlarýnda aranýyor kirpiklerim,
sen bilirsin ’Yâr’ nasýl bereketlidir Gözya(ðý)þlarým ...
Tüm iyi niyet katliamlarýnýn dýþýnda tutuyorum seni
Bilakis gözlerin ömrümün tek tetikçisidir...
Sakýn gözlerini benden alma...!
Soluðum devrilmiþ üstüme yýkýlan þehirlere...
Halka açýk yerlerde adýmlarým yasak.!
Zemheriler tarafýndan idama mahkum edilmiþ gölgem,
sen bilrsin ’Yâr’ bilip ’Yâr-alayaným .!
Ne soðuktur se(n)ssiz kalýnca bakýþlarý gözlerimin...
Seni þiirle...
Seni inatla...
Seni sessizliklerle bekledim...
Sigara dumanýnýn karýþtýðý gecelerde.
Altýný üst-üne getirene dek kalabalýklar içinde yapayalnýz seni aradým...
Ýlk çayýný ben içtim bu þehrin,
ve son kilidini astým yüreðimin...
Aþikar cümlelerimle adýný/adýnýn geçtiði tüm harf’lerimden çýkarýyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.