İSTANBUL YAPRAK YAPRAK

Suyunu seyrederken boðazýn yakalarý,
Göðün izdüþümünü kopya eylemiþ toprak;
Çevresi de kýskanmýþ bu doðal takýlarý,
Dizilir yapýlarý tepeler yaprak yaprak.

Kuzeyinden güneye inci yarmýþ ilini,
Altýn kemerler ile baðlamýþlar belini,
Öyle bir sevdasýn ki kýtalarýn gelini,
Þu dünyanýn selini taþýrsýn yaprak yaprak.

Karþý yaka Rumeli, beride Anadolu,
Gülün iki dalýndan ýþkýn verdikçe kolu,
Yýldýzlara gark olur, her semt bir Samanyolu,
Zenginliklerle dolu, uzanýr yaprak yaprak.

O camiler, çeþmeler, kiliseler, müzeler,
Tarihe meydan okur, gençliðini tazeler;
Boðaz’da Kýz Kulesi adýna ne dizeler,
Yüreðimden gözeler dökülür yaprak yaprak.

Yýldýz’la Beylerbeyi, Dolmabahçe, Topkapý,
Çýraðan saraylarý ne de görkemli yapý,
Eþsiz güzellikteki iþte bu altýn kapý,
Asaletime tapu açýlýr yaprak yaprak.

Hatýrasý sende ki insanlýðýn arifi,
Ayak izi, sakalý, o Hýrka-i Þerif’i,
Gördüðünde mümkün mü duygularýn tarifi?
Taþýrsýn bu telifi içimde yaprak yaprak.

Tarihi derinliðin sýrrý baðrýnda yaþar,
Çaðlarýn zenginliði seninle dolar taþar,
Dünya Kültür Mirasý, ismini duyan koþar,
Gelip görenler þaþar, gönüller yaprak yaprak.

Rüzgârlarýn sesini, sularýný esledin,
Yeþil ile maviyi kucaðýnda besledin,
Çevreni denizlerle, ormanlarla süsledin,
Gül baðrýna yasladýn doðayý yaprak yaprak.

Belgrat ile Dilburnu, meþe korularýna,
Þile ile Kilyos’a, Florya sularýna,
Marmara evlerine, Ada kýyýlarýna,
Döküldük yollarýna, serildik yaprak yaprak.

Karasu’yla Ýstranca, Sazlý’dan çýkan sesler,
Küçük, Büyükçekmece, Terkos’u akýp besler,
Nice akarsularýn denizlere hevesler,
O gürül gürül süsler bükülür yaprak yaprak.

Avrupa’nýn, Asya’nýn en nazide boyusun,
Boðazda Ýremlerin kamaþtýran suyusun,
Harika manzaranla sanki cennet soyusun,
Hayran eden büyüsün göreni yaprak yaprak.

Taþýn, topraðýn altýn diye diye aþýndým,
Ruhumla, yüreðimle kalktým sana taþýndým,
Seni yazayým dedim, her hal biraz kaþýndým,
Anlatýlýr mý sandým Ýstanbul yaprak yaprak?







Sosyal Medyada Paylaşın: