önce çarpýlmýþmýydým yok yok þaþýrmýþtým. birden masmavi denizlerde buldum kendimi, yüzdükçe, derinliklerine dalýyordum gözlerinin.
önce çok þaþýrmýþtým çok geniþ bir bahçedeydim. çeþit çeþit çiçek ve kokularla, tüm çiç.ekler sana sunuyorlardý hayranlýklarýný.
önce çok þaþýrmýþtým aglýyordum, önce sessizca, sonra hýçkýrýklarla, gülüyordun, bana dogru gelirken. birden çok hafifledigimi anladým, önce çok þaþýrmýþtým ama mutluydum, ellerimi tutup,gözlerime baktýgýnda, çiçeklerden tac yapýp, baþýna takmýþtým, çok hýzlý çarpýyordu yüregim, açma lambalarý demiþtin, ateþ böceklerinin ýþýgý yeter bana sarýlarak uyurken sonsuz mutlu olmuþtum.
08.10.2011
Atilla Durukan
Sosyal Medyada Paylaşın:
atilla durukan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.