EL

bir el (?) var bizden uzak, ama bizimle,
bir el ki (belki) evrenin asýl sýrrý. onu
hissedemedi o altýn tilki (hayatý pür hile)
kürkçüye gönderilmeden önce. ne de korlu
bir öpüþmenin meyvesi (öpüþ denli tatlý)
ve galaksiler vatandaþlýðýna (þimdiden)
aday o çocuk ki (aklý bizden çok yaþlý),
mavi bir uyanýþýn mahmurluðunda hâlâ.
o el ki buram buram inen rahmette (yaðmur
da deniliyor), nefesinde doyumsuz topraðýn
(baharda kýþkýrtýcý çýðlýklar atan) sýk sýk
yaptýðý doðumlarla (guinness kitabýna göre)
mutlu kýlan hepimizi. müminin içtenliðini
hep arþ-ý âlâya (tanrý katýna yani) ulaþtýran
tansýksý ayet köprüsünün gizeminde o (ben
inanmasam bile). bir zamanlar (gününü
unuttum artýk) sana “seviyorum, hem de
çok seviyorum” dedirten de o (bak buna
inanmýþtým), yýldýz adlarýný ezberleten de,
beklerken gelmelerini senin. bir ülkü adýna
hücrede bilenenlere umut (her ne demekse),
asýlanlara güzellik, yaþayanlara aldanýþ
(dünyada en zevkli þey) hep ondan gelir.
o gösterir (gösterecekse) doðru ile güzeli.
ama bugüne deðin hiç sormadým o nedir.

aslýnda gören var mý, bilen var mý o eli?

Sosyal Medyada Paylaşın: