BELKİ DE(!)

Bir günün di’li geçmiþinde,
düþünürsün... çavlan gibi .
Bir çorba kaþýðý ay içerek gecene
Suskun bir martýnýnýn küskünlüðüdür...belki de(!)

Bir mýzrak gibi düþüncelerini deler-böler,
güneþin ilk ýþýklarý yarýn... dur bakalým daha gece!
Katl(eder)s(in) zamanýn dönsüne yenik bir yarasayý
Sonra tersten bakarsýn her geceye...O’nu anlarsýn.
Uyanýk adamý oynarsýn yitik düþlerinle.

Bir pervane böceði olup dönersin...erirsin.
Ýsyan eder, bütün ýþýklarý hedeflersin ,
Hak-eþitlik dersin, zayýf insanlara benzeþip.
Lirik bir candýr senin ki...sabr(ýn)a taþ bilediðin.

Hep eksik gün vardýr kitabýnda.
Tek gördüðün þimaldir...güneylere küs!
Bir tabur düþ yoktur,yýldýzlarýnýn gerdan(ýn)da...belki de(!)

Nasýl korkarsýn, yalnýzlýðýna kalkan tutup ses-siz-lik-ten,
Ben’in nevrozunda takýntý olur sen(ler)in.
Fenomen bir görüntü yoktur salt varlýklara yüz tutmuþ
Nirvana makamý ister, kaosdaki bedenin.

Fýsýldanarak yaþanýr sandýðýn dününe
Ýyi de..
Yarýnlarý eklemeyi unutmuþsundur...belki de(!)

[Þirin Kelebek]