Annemden geldim þimdi! Rüzgara bindim; biletimi ayýrttým. Önce bulutlara çýktým ,sarýldým. Yýldýzlardan bir demet aldým elime, gözümden bir iki damla yaþ aktý, yeryüzüne. Siz yaðmur sandýnýz, oysa ben y a ð d ý m!
Mavi gökyüzününün üveyinden çýkýp,evine daldým. Gören oldu mu diye saðýma soluma bakýndým. Az daha ilerledim; önümde ýþýklý bir kapý! Hemen açtým ,heybetli tokmaðýný. Aman Allahým! Bu ne büyük bir semadýr... Mavilerin evine þimdi misafir oldum. Tutmuþ bir aðýt ...þarkýya benzer. Meðer hep saklarmýþ, mütevazi derinliðini de...
Aþaðýya hiç bakmadým önce, ay dedeydi nöbet devrinde. Güneþ dünden dimdik, arkasýnda silüetiyle. Bir kaç kaybýmý buldum, tokalaþtým. Ýyimisiniz diye sordumda... hayal meyal yüzünü bildiklerime. Bayramdan beni hatýrlayan oldu, panayýr kurulmuþ günlerden ... Eskilerden...elini öptüklerimden, akide þekerini bildiklerimden.
Kuþlarýn cennetini buldum diye sevinirken, Yaðmur yalnýzlýðýnda bir yetiþkin gibi duran. Boynu bükük bir çocuk, öksüz...Týpký ben! Elinden tuttum; saçlarýný gökyüzüne býrak dedim ; savrulalým ...Annemize! A n n e m i z e.
Meleklerin sevinç çýðlýðýyla. Bir hoþgeldin...Bize. Nasýl güzellik bu...bir hurma dalýnda Sormayýn kederimi, kaybým büyük! Dalým kýrýlsa iyi,kökten koptum dünyadan, Kala kaldý evimiz bahçemiz viran. Bulamazsam aðlarým ... A ð l a r ý m!
Bugün ona geldim, yardým edin! Onun ördüðü yeleði giydim. Söyleyin... Üþümüyorum hiç! Kardeþlerim de iyi... rahat olsun. Ama benim derdimi bilsin ! O’nu çok özledim!
Dün gece rüyaya yattým, uyandýðýmda burdaydým, yol açýldý önüme size tanýdýk, bana el. Çaðlayan derelere koþtum; susmayýn sakýn! Adýný söyleyelim. ’Anne’ diye çaðlayýn, d u y a r b e n c e. bari siz s e s l e n i n! Koynunu özlediðim... Ömrümü saran çiçek kokuna geldim. Pýrýl pýrýl ellerine,nur yüzüne,yeþil gözüne O’na geldim.
Rüzgara bindim de geldim...Bilsin. Hadi bana essin! Üþümem... Ördüðü çetiði giydim. Anneme geldim, görmeden gitmeyeceðim!
Yüreðime attýðý düðümleri çözemedim. Ýlmek ilmek adýný sayýkladým gecelerce. ’Bir kaþýk daha ...hadi ’demesine geldim, Soðuk gecelerdeki ýlýk ninnisine geldim, Üþütme onu diye rüzgara bile söyledim. Ne olur söyleyin...y a r d ý m e d i n !
Dularýyla bir ömür mutluluk, Sofrasýndan kalan ekmeðine, çoluk çocuk kattým da geldim. Ben de anneyim,söyleyin ...bilsin ! Ne olur yardým edin; anneme söyleyin. Anneme söyleyin... uyanmadan söyleyin; O’nu çok özledim ...ç o k ö z l e d i m!
Bari seslensin... Sözünü dinleyeceðim, git derse gideceðim...Söyleyin.... Rüyam bitene kadar kalayým... izin versin. H a k k ý n ý h e l a l e t s i n !
[Þirin Kelebek]
8 mayýs 2011 ANNELER GÜNÜNÜZ KUTLU OLSUN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şirin Kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.