SEN KRALDIN...BEN DE MASAL PERİSİ...
Kimdin sen bilemedim hiçbir zaman,
belki sahilde geçim derdinde bir simitçi
belki de emrinde yüzlerce askeriyle bir komutan…
Ama bunun ne önemi vardý ki
sendin iþte karþýmda durup,
korkularýma korkusuzca meydan okuyan...
Beni kurtarmak için uzak diyarlardan gelen kraldýn.
Laf aramýzda ben de sadece seninleyken
kendimi özel hisseder
gerçekten bir masal perisi olduðumu sanýrdým…
Bir oyunla baþladý her þey...
Sen, uzak diyarlardan gelen bir kral,
ben de bir masal perisi…
Hiç tanýmadýk birbirimizi, tanýyamadýk...
Ne kadar yabancýysak,
bir o kadar da aþinaydýk…
Ben, senin pembe rüyalarýn oldum
sen de benim korkusuz yaným…
Seninle güç buldum ve gülümsedim hayata,
sen de mutlu oldun belki de hiç ummadýðýn bir anda…
Hayal miydin?
Hayýr deðildin…
Rüya mýydýn?
Ben böyle rüya hiç görmedim…
Kral mýydýn?
Bilmem ki...
Sevdin mi?
Kim bilir? Belki de…
ELÝF EYLEM
25.08.2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.