YİNE ANLATAMADIM SENİ…

Seni yazmak için

yine kalemle buluþtu ellerim...

Aklýmda, kaðýda dökülmeyi bekleyen yüzlerce kelime

yüreðimde sen…

Neden bu bekleyiþ bilmiyorum

yazmalýyým ama nasýl?

Seni anlatmak o kadar kolay mý?



Gözlerini yazmak istesem,

hangi maviyle anlatabilirim?

Deniz desem,

deniz rengini…

Bulut desem,

bulut derinliðini kýskanýr…

Hiçbir mavi gözlerinden güzel deðil ki!



Yüreðin… sýcacýk sevgi yumaðý diye baþlasam sözlerime

Ýçine girince yandýðým,

dýþýnda kalýnca donduðum...

Kararsýzlýklar içinde aldýðým en doðru kararsýn...

Kimine göre helalim,

kimine göre yasaklým...

Bildiðim tek bir þey var

O da sen anlatýlmaz, yaþanýrsýn…



Yalnýzlýk yüklü sepetimle yol alýrken yaþamda

bana uzanan ellerini nasýl anlatabilirim?

Güven bulduðum kollarýný,

þefkatle sarýldýðýndaki mutluluðun tarifi var mý?



Öyle kolay deðil

bir çýrpýda anlatmak seni!

Ne desem, ne söylesem sen olmuyor ki!

Sen anlatýlmazsýn…

Sen yaþamsýn…

Sen bensin…

Bendeki sen…



Elif EYLEM

25.07.2007
Sosyal Medyada Paylaşın: