böyle son beklemezdik, ama oldu ne çare, ‘elveda’, ‘güle güle’ sözleri bile yersiz. küsülü yollarýmýz alýp bizi bir yere, gözden uzak bir yere götürecektir, sessiz.
saðlamca örteceðiz kapýsýný düþlerin konuk olmamak için anýlar bahçemizde. paslanmýþ pulluklarla gayretle, deri derin süreceðiz o yeþil maziyi içimizde.
yýllardan sonra bir gün, bir mucize olursa, seviþen bir çift yanýnda kesiþirse yolumuz ve bize “aþk var mýdýr?” sorusu sorulursa, bil ki ben susacaðým, ne olursun sen de sus.
"EDEBÝYAT DEFTERÝ"nin sevimli aile üyelerinin yeni 2011 yýlýný en içten duygularla kutlar, bu yýlýn onlar için saðlýklý, huzurlu ve esin yüklü bir yýl olmasýný dilerim!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.