GÖÇMEN KIZI
göçmen kýzý, hamurunu yoðuran
mayasýný almýþ trakya düzünden;
gözlerinin mavisini tuna’dan,
saç rengini dobruca’nýn güzünden.
bakýþýnda bir sevdanýn dumaný
mestediyor, hast’ediyor insaný;
boyun, körpe akça aðaç fidaný
koþup gelmiþ gerlova’nýn kuzundan.
göz deðmesin, her bir kakül telinin
sinelerde yaralarý pek derin,
baþ döndürür tazeliði teninin
beyazlýðý karadeniz tuzundan.
kusursuzdur yaradanýn iþleri:
sürmelemiþ ince, hilal kaþlarý,
özenerek kesmiþ inci diþleri
rodoplar’ýn göz alýcý buzundan.
kaþ çatarak gururunu belirtme,
sevenleri yangýnlarda eritme,
aç göðsünü, bir tadayým, delirtme,
deliorman karpuzunun özünden.
göçmen kýzý, âþýk olup tapanlar
kâfir oldu hepsi senin yüzünden.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Emin Atasoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.