Eyvah! Biri düþüyor kalbimden anne Oturduðu sýrça köþk kýrýlmýþ Nasýl alýrým onu geri yerine
...
Annem öleli, olmuþtu bin kaç yýl Þimdi döküntülerini toplama zamaný geldi Bir marangoz bulmalý Bir sevda Ve bir lamba Biri beni karanlýða itiyor anne
Hani yollar çaresizce bir yýlana benzer ya Ýstemese de… Ýstemesem de bir yýlan gibi zehrimle kendime kararýyorum Sesim çýkýnca da ürküyorum Arnavutluðunu yitirmiþ bir kaldýrým olduðum geliyor aklýma Sessiz bir çocuk Yýkýk bir gecekondu
Gece konmuþ deðilim anne Önce o yaratýlmýþ Güneþ de ha bire kovalamýþ karanlýðý Kim galip Kim yendi hadi yine söylesene Ama ben seni öldürmüþtüm deðil mi þiirin içinde
II
Bakmayýn, ben ruhunu yitirmiþ biri olarak Birilerini öldürüp samanlar kokuyorum yerine Zamaný gelince de kullanýlmasýn diye yakýyorum o damý Ve aleve boyuyorum odamý Yok kýrmýzýyý sevemem ben ki ne kadar kýrmýzý
III
Kan bir çiçek rengidir Hani han gülleri Hani gruba tülü Yahut loðsa bir yalnýzlýk Birilerini doðurmuþtur birkaç vakit önce Birinin düþmüþtür eþi Biri takýlý kalmýþtýr eþikte Birinin de yanmýþtýr sýrça köþkü
Beni kurtar anne Farazi bir konuþmanýn gayriihtiyarî kelimesi oluyorum Denizi boðuyorum Kendim ýslanýyorum Ve ayazda olur mu ki Kurumaya çalýþýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.