Beni karýþtýrýyorlar yine bir suçluyla Adýmý unutmuþ olmam bundandýr…
Adýný söyle bana çocuk Unuttuðun yaþýn baþýn kadar çok iþ aþmaz sana Yanaðýndan öpüp kaçtýðýn kýz Yattýðýn kadýnlar kadar ölüm biçmez Aklýný söyle bana çocuk Usun bir gece yola çýkmýþ bir harami gibi Ve kaybettiði atý rüyalarýnýn kendisiydi
Þimdi dört nala teklese de bu maziyi Geride kalan kimdi ve kimin failiydi
Birilerini öldürdüm diye beni götürüyorlar Gözlerimi gömüyorlar ellerimin yerine
Bedenimdi ruhsuz kalan derisinden sýyrýlmýþ yýlan gibi Aslýnda kötü bir benzetmeydi Çýngýraðým üç yaþýna gelince unutulmuþtu bir oyun evinde Ve ben zehirli biri deðildim unuttuklarým içinde Uyuttuklarým vardý sevdaya yakýn acýya uzak Düþsel bir çocuk vardý yaþýný unutmuþ Sokaðýn derininde ben yazdýkça o uyumuþ
Beni yine afiþe ediyorlar tanýnmýþ biriyle Kimliðimi düþürmüþ olmam bundandýr Bir çocuða seslenmem ve onu süslemem bir þiir yanýlmasýdýr
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.