ruhuma dikilmiþ bu gergef sökülür elbet yalan dokunan her ilkmek bir aðýttýr ve sesler bu boþ dünyada yakýlanarak çoðalýr
ki; eyvah! tekrar tekrar kördüðüm oluyorum yine yeniden karanlýk. yüzüstü düþtüðüm amâlýk beni yakar kül eder de savrulduðum yer arafa yakýn, bir adýmlýk
arada kaldýðýmý sen say ben hesaplarsam tutmaz bu muhasebe kaç toplamlýk birlikteliði kaçýrdýk þimdi çýkar, iki iþlemlik bir tek biz kaldýk.
II
geceyi düþlüyorum
III
bir kapý açýlýyor pencerenin ardýndan tüle yapýþan ölü ruh kalýntýlarý kabustan beter, her biri ben . ne garip ölümler getirmiþ bu ilmekler biri gözlerimden geçmiþ, biri ellerimi dikiyor hala, kimi giyiyorum da bu gömlek ters olmasýna raðmen büyük geliyor
hangi terziydi o ? söylemiþtim getirin diye bana... ölçsün ve biçsin bir daha yabancý gelmek istemiyorum, oluþturduðum yokluklar kumkumasýna!
IV
ki; her gergef bir parça kumaþtýr aslýnda. yýrtýlýr ve yamanýr yýrtýklar yama tutmaz oysa
(saçma)
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsyantus Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.