Son kez bakýyorum gözlerine,
Ellerini tutuyorum son kez.
Uçuruyorum ellerimden o güvercini,
Deðiþiyor rengi göklerin o anda
En koyu bir karanlýðý devir alýyorum.
Bu yüreðimde son gecen,
Yarýn sensizliðe uyanacaðým
Belki buruk bir tadýyla yüreðimde
Ne aldýmsa geriye vereceðim
Islandýðýmýz o yaðmurlarý,
Masumiyetinde gezindiðimiz bulutlarý da.
Ve…
Uzaklarýnda sessizce yaþayacaðým
Sessizce tüketeceðim tüm umutlarý
Giderken sen,
Kýrýk bir sevdanýn parçalarýný toplayacaðým
Ayrýlacaksýn sevgi limanýmdan
Kendi sularýna doðru yol alacaksýn.
Son kez bakacaðým gözlerine
Ellerini tutacaðým son kez.
Bir damla maviliðini gizleyip avuçlarýma
Rastgele diye uðurlayacaðým seni,
’Rastgele’
BALIKÇI.
Hülya Lila BOZKURT
24/Ekim
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.