Kýrkikindi yaðmurlarý þimdi baþlasaydý keþke…
Göðsüme düþen damlalar yýkarlardý yüreðimi
Senden arta kalan her þeyi.
Uzanýp ýslak çayýrlara sonra
Göðü seyrederdim...
Arýnýrdým bunca acýsýndan aþkýn
Bu yarýnsýz sevdayý da unutur
Seni gözlerimden silerdim.
Tenimde gezinirken hoyrat bir rüzgar
Üþüyüp topraðýn göðsünde umuda sarýnýrdým
Geçerdim imkansýz düþlerimden,
Kendimden...
Beni çok ama çok seveceðin
Masallarýný da savurup rüzgârlara
Limandaki son gemiye atlar giderdim…
Güzeldi diyorum
Yine de güzeldin inan…
Beni incitmen bile,
Beni yok farz etmen bile.
En güzel yerinden uyandýrman düþlerimi,
Bir hiç gibi dalgalara býrakman hislerimi
Yüreðimi ufalaman balýklara yem atar gibi.
Hiç sevmemiþçesine o maðrur hallerinle
Kan kýrmýzýsý bir þafakla
Cehenneme uðurlayýþýn beni…
Ve;
En olmadýk bir zamanda susturman
O çok sevdiðin
Þarkýlý gözlerimi !!!
Hülya Lila BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.