O katran karasý sürmeyi çekmeyin artýk gecelerim,
Bir gün matemimle kapanmayacak mý sanki gözlerim?
Tevekkülle þakýyacak göðsümün kafesinde serçelerim,
Artýk çatýrdayýp sallanan köhne bir viraneyim.
Nev-i baharý beklerken hep öksüz kalýr bahçelerim,
Dallarýmda çýðlýk çýðlýða ümidimi çaðýrýr durur karakuþlar.
Kýraðý yaðar her seher,üþür ayazýnda ýslak hayallerim,
Cemre düþmüyor topraðýma ,hala gitmiyor kara kýþlar…
Yýrt sayfalarýný ne olur,acýyla dolu simsiyah defterimin,
Sonsuz merhametinle bana da bir damlacýk yer ayýr.
Bu netameli seferde kalmadý takati ümitlerimin,
Yalvarýyorum ’’Allah’ým bu kulunu da kayýr…’’
’Üç noktayla yarým kalmayacaktýr elbet bu dizelerim,
Gözyaþý ile yýkanan yüreklerin de bir sabahý vardýr.’
Hülya Lila BOZKURT
08/Þubat
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.