Þimdi git
Henüz vaktin varken…
Can çekiþiyorken hazýr da
Yaralý yüreðimdeki hisler.
Tam da tutuþuyorken ufukta güneþ,
Eþiðindeyken umutlu yarýnlarýn
Gözlerimde kalsýn hayali mutluluðun,
Ilýk bir baharýn özlemi tenimde…
Hadi,tüm yaðmurlar benim için yaðsýn
O kopamayan kýyamet de kopsun isterse
Aþk denizimde bir gemi daha batsýn,
Alýp gitsin dalgalar senli her þeyimi
Býrak da bir mum gibi tüketeyim kendimi
Yýkýlmýþ bir kale gibi býrak da git beni
Ardýna bile bakmadan uzaklaþ iklimimden.
Þimdi git
Henüz vaktin varken…
Çýldýrmýþken kalan aklým hazýrda,
Tam da firar etmiþken fikrim
Kýyýlmýþken taze bir sevdaya.
Serseriler gibi kendimi daðýtayým
Kaldýrýmlarda savrulsun duygularým.
Sarhoþ bir balýkçýyla dertleþeyim sonra,
Daha baþlamadan bitiverdi diye baþlayýp
Yalan sevdalara kiralamadýðým yüreðimi
Yitik bir yüreðe nasýl da teslim ettiðimi?
Ýçimi dökeyim,uzun uzun seni anlatayým,
Böylesi bir kaderin de yüzüne tüküreyim.
Bir þiir ki paramparça ederken yüreðimi,
Bir þarký da benim için yaksýn kendini
Ne çýkar?
Buz kessin gün doðumunda bedenim,
Sabah birileri bulsun kýyýdaki cesedimi.
Faili meçhul bir ölüme eklensin adým
Öksüz bir yýldýz daha kayýp gitsin gökyüzünde...
Belki azýcýk üzülürüm ama
Þimdi git aþkým
Vaktin varken henüz...
Hülya Lila BOZKURT
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.