Beklerken kapý önlerinde þimdi çaresizce
Hiç ama hiç gelmeyeceðini bile bile,
Gidip de geri dönmeyenleri mi
Ardýna baka baka gözümden kaybolan
O güzelim gençliðimi mi?
Ki;el bile sallayamadým ardýndan
Iradýkça ýradý ...
Akýp gitti örgülü saçlarýmýn ucundan.
Çoðalan çizgilerimle azalan sevinçler
Bir de hatýralar kaldý kýrk yamalý yüreðimde.
Devrilirken gün daðlarýn ardýndan
Sokak aralarýnda el ayak çekilirken
Evli evine,köylü köyüne döner ya en sonunda.
Sanki þimdi;
Köþeden dönüverecek
Tüm yakýþýklýðý ile gençliði babamýn
Yine atlayýp boynuna sarýlacaðým...
Daha öpemeden gýdýsýný küçük kýzýnýn,
Komþular þikâyete baþlayacak yine.
(Oysa tek suçum akþamlara dek
Mahalle çeþmesinde suyla oynamaktý...)
Yine rol yapacak babam sanki çok kýzmýþ gibi
Tamam diyecek komþulara çatýp kaþlarýný
Ben onun terbiyesini veririm...
Kapatýnca kapýmýzý öpücüðünü konduracak
Kim nerden bilecek ki?
Yine yer sofrasýnda hazýrdýr annemin yemekleri
Çiçekli pazen elbisesi ile sanki bahardýr.
Top peþinden yeni dönmüþtür aðabeylerim,
Avuç içlerinde saklýdýr yine tavþan enikleri.
Taze bir karanfil filizidir ablam
Her gece koynunda uyutur minikliðimi,
Ürkek bir ceylanýn yüreðidir atan göðsünde.
Teliyle duvaðýyla gelin çýkacak baba evimizden
Bilmediðim uzak ülkelere götürecekler sonra...
Artýk hep bir hüzün yeþerecek evimizde,
Ablamdan gelecek mektuplar gözlenecek
Zerre zerre kýyýlacaktýr içi annemin
Postacýyý her gördüðünde…
Bir tören gibi okunacaktýr mektuplar
Resimler gezecek elden ele...
Ninem tülbentinin ucuyla silerken gözlerini,
Yaz kýzým diyecek annem,önce selamlarýmýzý
Gül yapraklarý konup yollanacaktýr cevaplarý.
Oturup her akþam üzeri pencere kenarýnda
Ýçlenerek demlenmeye baþlayacak babam.
Plaðýndan okumaya baþlayacak Zeki Müren,
’Þimdi uzaklardasýn,
Gönül hicranla doldu…’
Hülya Lila Bozkurt
20/Ekim /2004
13 Þubat /2009
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.