O dillere destan sevdamýzdan þimdi
Kitaplara sýðmayan bunca anýlar kaldý.
Nemi kurumayan gözlerim de hayalin
Yüreðimde solmayan zehir yeþili acýn bir de.
Ne vardý böyle gidecek erkenden,
Nerden esti de çekip gittin anlamýyorum?
Ne bir evimiz oldu
Penceresinde seni beklediðim.
Ne de bir çocuðumuz týpký sana benzeyen.
Kucaklayýp saramadýk sevdamýzý gönlümüzce.
Kuramadýk dumaný tüten o yuvayý.
Yeþeren dalýmýz kurudu, çiçeklerimiz soldu.
Yüzümüze gülmedi þu kader,
Talihimiz de dönmedi biliyorsun.
Hangi günahýmýzdý diyorum hep
Neyin bedeliydi ödediðimiz,
El deðmemiþ bir sevdanýn suçu neydi?
Allahýn gücüne gitmesin ama
Yandýkça yanýyorum.
Ne vardý böyle gidecek erkenden,
Nerden esti de çekip gittin anlamýyorum?
Ne günüm gün,
Ne de gecem gece dünyada,
Sana kavuþmak da mahþer gününe kaldý.
Artýk sevilmeyi bile beceremiyorum,
Sevmeyi desen hiç…
Kim sevecek ki senin sevdiðin gibi?
Tutuþuyor yüreði dokunmadan yüreðime
Kül oluyor elleri daha uzanmadan
Biliyor musun?
Ne vardý böyle gidecek erkenden,
Nerden esti de çekip gittin anlamýyorum?
Bilsem ki sana kavuþacaðýmý inan yeminle
Þu an yanýna gelmez miyim sanýyorsun?
Daðlar gibiydi sevdamýz, özlemimiz dað gibi
Bir kuru aðaç gibi say ki, ömrümü törpülüyorum
Kalan bir ömrü ardýmca boþuna sürüklüyorum.
Böyle de yaþayýp gidiyorum þimdilik buralarda.
Yeter ki sen,
Yeter ki sen BALABAN
Huzur içinde uyu…
Hülya Lila BOZKURT
24/Aralýk
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.