SENİN HİÇ ADIN OLMAYACAK...
Bu deli gibi arayýþlar yok mu seni
Göreceðim diye titremesi dizlerimin...
Ne kýskançmýþ bu þehir oysa ki,
Avuçlarýnýn arasýna hapsetti seni,
Göz bebeklerinin en kuytusuna alýp sonra
Sýmsýký kapattý kirpiklerini...
Bir hatýra dürtüyor yüreðimi birden
Yönümü çeviriyorum daðlara doðru
Sanki daðlarýn yemyeþil çýðlýðýndasýn,
Belki denizin en koyu maviliðinde,
Belki de þu martýnýn kanatlarýndasýn...
Ya sen de az evvel buradaydýn
Þurada durup bir an denizi seyrettin,
Aksi sedan vurmuþtur oynaþan sulara
Baþýný kaldýrýp bir an gökyüzüne baktýn
Yürüyüp gittin sonra da
Kaldýrým taþlarýnda izi kalmýþtýr adýmlarýnýn.
Bir ses çaðýrýyor sonra usulca
Süzülüyorum içeriye .
Rastgele bir masaya çöküyorum
Olur ya sen de bu masada efkâr daðýttýn
Ayný saki getirmiþtir senin de rakýný
Sen de dalmýþsýndýr bu þarkýda uzaklara
Belki diyorum belki de
Bir kerecik beni düþündün kim bilir?
Boþ ver be,yine de dinleme istersen
Yine bilme tanýma görme beni.
Biraz fazla kaçýrdým sanýrým
Þimdi kalkacaðým zaten hesabý ödeyip
Bir avuç dolusu anýyý bahþiþ býrakacaðým.
En militan þarkýlarý sana adayacaðým
Kalan tüm zamanlarý da.
Yürüyüp kordon boyu þaþkýn adýmlarla
Bu þehri ve yüreðimdeki sevgiyi
Kendine býrakacaðým...
Hülya Lila Bozkurt
18/Þubat ....
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.