SAMANLIK
SAMANLIK
Ýki gönül yine, bir olsa bile,
Artýk samanlýklar seyran olmuyor.
Ne yapsan ne etsen bil ki nafile,
Akmayan pýnardan testi dolmuyor.
Elektrik, market, su, ev kirasý,
Defter, kitap, kalem, okul parasý,
Kýsacýk bir ömür þunun þurasý,
Neden bu haldeyiz aklým almýyor.
Doðalgaz el yakar, gönül yaz ister,
Kundaktaki bebek, her gün bez ister,
Astarý verirsin haným yüz ister,
Cepteki maaþtan bir þey kalmýyor.
Bu halde yaþamak fakirin harcý,
Yerlerde sürünmek sanki bir borcu,
Yakýlmýþ yýkýlmýþ insanlýk burcu,
Ölmek istesen de hayat salmýyor.
Düz duran tartýyý eðen varsa da,
Þeytanla birlikte yiyen varsa da,
Yetimi garibi döven varsa da,
Öteye gidince iyi bulmuyor.
Bunlarý anlattým saba yeline,
Selam götür dedim yârin iline,
Kazmayý týrmýðý alsýn eline,
Büyüyen ayrýðý kimse yolmuyor!
YAÞAR ÖZKAN
06.08.2024
Safranbolu
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.