Hüsamete mektup var (ıı)

Sen susunca hiç kimsenin çýtý yok,
Uðraþma kimseyle dinle Hüsamet.
Çatý uçtu ev üstünde çatý yok,
Üstün açýk kalsýn inle Hüsamet.

Almanýn, satmanýn yükü kesildi,
Çok þükür gýybetin kökü kesildi,
Kanal da, boruda koku kesildi,
Mektup yazdým oku! “anla” Hüsamet.

Önün açýk yolunda düz, koþ ha koþ!
Belini kýrarsýn boþ iþlerin boþ,
Sana zemheride olsa hava hoþ,
Geziyorsun kýsa “donla” Hüsamet.

Kimine kör dedin, kimine saðýr,
Kimi eþek oldu. Kimi de sýðýr,
Vebal kalkmaz, günah büyük, suç aðýr,
Günah iþliyorsun “tonla” Hüsamet.

Ýþine gelince kýlarsýn vakit,
Beklemen vadedir, konuþman nakit.
Ben bilirim dersin, bilmezsin akit,
Yarenlik edersin Cinle Hüsamet.

Leylican da; boþ söylemez sözünü,
Hoþ! toprak doyurur senin gözünü.
Tövbe ette, hakka çevir yüzünü,
Son demde uðraþma “canla” Hüsamet!

Leylican & Leyla Yýldýrým
11.12.2023 Uðurludað
Sosyal Medyada Paylaşın: