YAŞAMAK

Bulmaktý sahiden yaþamak,
Bir bedenin gülümseyen ruhunda kendini,
Bir þehre emanet ettiðin anýlarýn her birini,
Gözlerinden gözlerime býraktýðýn senelerini,
Kelimeleri bulutlarý daðýtan türkülerini,
Bulmaktý...

Susmaktý sahiden yaþamak,
Aþkýn dizelerde kendine yer bulamayýþýna,
Vefasýz bir bedenin gölgesinin yakarýþýna,
Terazilerde aðýrlýðýný kaybetmiþ ihtimallerin daðýlýþýna,
Fesleðen kokusunda yanan gözlerimin gözlerine inanýþýna,
Susmaktý...

Sevmekti sahiden yaþamak,
Düþlerin vehminde büyüttüðüm papatyalarý,
Karanlýðýn topraðýnda eskiyen, yasak kitaplarý,
Vaktin bitiþinde geçmiþe hapsettiðim insanlarý,
Bir mum alevinde yanarak geride kalanlarý,
Sevmekti...

Ýnanmaktý sahiden yaþamak,
Umudun ufka sýðamadýkça karanlýðý yok ediþine,
Turuncu bulutlarýn beyaza davetsiz gidiþine,
Zamanýn, þiirleri tutsak eden acýlara son veriþine,
Yarýnýn koþar adým ezgilerle el ele geliþine,
Yine de, yeniden inanmaktý...

ZEYNEP SENA DOÐANTEKÝN
Sosyal Medyada Paylaşın: