AYNI ŞEHİRDE

Durmuþ bir saat
Kýpýrtýsýz yeþil çimenler
Akmaktan vazgeçen gözyaþlarý
Bulutlarýn himayesinde soðuyan kahveyi
Suskunluðun ateþinde harmanlýyordu
Yüreðinde kýraðýlaþan kimseler
Önce sevgi yumaðý bilinip hýrka diye örülürken
Çürüyen ipler ilmeklerden söküldü birer birer
Ve þimdi cezvenin kulpunu soðutan bir halde
Gecenin ayazýnda yalnýzca dans ederler.
Henüz yeni doðan bir bebeðin kokusu kadar taze
Anlatamadýðý, unutamadýðý , acýlarý,
Seyrediyordu biriktikçe küf kokan hatýralarý
Kýrýþýk teninin çukurlarýnda saklý döktüðü gözyaþlarý.
Susuyordu benliðini karartan duvarlara
Sustukça parlýyordu gizem dolu bakýþlarý
Gözlerini aralayýp baktýðýnda titriyor satýrlarý
Titriyor yalnýzlýðýn bedelini öderken aðaran saçlarý
Titriyor hüznün yükünde beli bükülen umutlarý
Özlemin hýçkýrýklarý ile bezeli virgülü noktasý …

Huzuru anýmsatan yeni yýkanmýþ çamaþýr kokularý
Daðýtýyor baþýnda tüten ayrýlýk ateþinin dumanýný
Ýzliyor kendinden yavaþça uzaklaþan bulutlarý
Merak ediyor yol alýrken dinlendikleri duraklarý
Sabrýn merhemi ile
Onarmayý düþlerken kýrýlan kanatlarýný
Hayallerinin önündeki paslý demire
Konuyor sakince sarý kýr güvercini
Selam getirmiþ gibi izliyor gözlerinin en içini..

ZEYNEP SENA DOÐANTEKÝN.

Sosyal Medyada Paylaşın: