SAKLI

Kaybolan tüm hislerim
Bildiðim ve bilmediðim hüzünlerim
Düne küs ,yarýna umutlu heveslerim
Sýralanmýþ yaný baþýmdalar…
Ve baktýkça onlara,
Büyüyor göz bebeklerim..

Billur düþlerin ülkesinden kaçýp geldim,
Sýðýndým bilmediðim limanlara,
Takýldýkça adýmlarým sokuldum sana yavaþça,
Bakmadým ardýma
Hangi ülkenin davasýndayým ve yargýlanýyorum amansýzca…
Durmadan koþtum verdiðim nefesler sayýsýnca…

Solumda iki kocaman mum,
Yanýyor,
Yakýyor alevleri kendilerini…
Pencere hafif aralýklý, gecenin sesi doluyor içeri.
Gece saat bilmem kaç, içimde geç kalmýþlýðýn tedirginliði.
Gözlerim yorgun, belki de aðlamanýn etkisi...

Zamanýn kalbi bende atýyor bugün.
Bir pervane sanki dönüyor etrafýmda yüzün.
Dalgalanýyor köpük köpük denizler,
Ve ardýnda kalan,
Yalnýzca kanadýkça sararan benizler…

Yaklaþmasýn gölgesi ürkek olanlarýn adýmlarý,
Sormasýn gözleri, bunca yýl neredeydi saklanan yarýnlarý.
Hayatýn bir kendisi, bir de sen sor geride kalanlarý,
Baþka kimse görmesin benden kaybolup giden hatýralarý…

Sývalý duvarlar görmekte penceremiz,
Elimizde gri bir boya ve renksiz çiçeklerimiz…
Güneþ bulutlara bile yakýþmazken,
Umudun haresiyle parlayan gözlerimiz,
Kabullenmek zorunda yakýnda gidecekler çaresiz...

Kimdi þahidim,
Kimdi ihanetin kendisi
Sormadým bile o duvarlara...
Dokunmak istemiyorum sana ve o yarým kalanlara...

Sadece yaþamak ,
Yaþadýkça hissetmek istiyorum hayatýn her bir zerresini.
Her demin rengiyle renklenmek,
Her özün kokusunu içime çekmek
Sevmek,
Sevmek istiyorum.

ZEYNEP SENA DOÐANTEKÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: