YETER

Zerre kadar gözüm yok þu dünyanýn varýnda.
Merhametsize muhtaç etmesin beni yeter.
Üzülüp sevinmedim zararýnda, kârýnda.
Muhannet kapýsýna atmasýn beni yeter.

Gecemi gündüzüme katar çalýþýrým da,
Her türlü zorluklara bir bir alýþýrým da,
Davete koþa koþa gider buluþurum da,
Asýlsýzýn önüne katmasýn beni yeter.

Can istesin vereyim dost, ahbabýn hasýna.
Tuz olup ekileyim çorbasýnýn tasýna.
Karaktersiz insanýn kürküne, libasýna,
Harcayýp bir kalemde satmasýn beni yeter.

Kurtlarýn sofrasýna oturtmasýn aç diye.
Hak söylemez kelâma koymasýn ayraç diye.
Namarde nefesimi sunmasýn ilaç diye.
Ýnsanlýðýn yitirmiþ tatmasýn beni yeter.

Ömür bitecek zaten bitecekse bitsin de,
Yitiyorsa bir defa adam gibi yitsin de,
Aslanlar her yanýmý lîme lîme etsin de,
Çakallar yem bilerek yutmasýn beni yeter.

Mesut’um yaným sýra yürüsün hak bilenler.
Gözümden akan yaþý gözyaþýyla silenler.
Aratmasýn gideni ondan sonra gelenler.
Fýrsatçý uçurumda tutmasýn beni yeter.

Mesut ALTUNKAYNAK
Sosyal Medyada Paylaşın: