Yorgundu/m. Siyah beyaz bir zaman diliminde. Pencerede sessizliðin izi. Yaðmur damlalarýnýn adým adým yürüyüþleri, Gözlerin köreldiði, O nefes alýþ veriþlerim.
Yorgundu/m. Tavansýz bir gökyüzü altýnda. Sarýnýn, yeþilin, mavinin... Kendini unuttuklarý, O an...
Bir soluk... Bir 8 santimlik topuk sesinin yankýsý, Rengini kaybeden takvim yapraklarýnýn Utangaçlýði en derin duygularla yaþayan, Bir ruhun kýkýrdayýþlarý,
Ve o, Bütün mat olmuþ hayatýn bir tebessüme yenik düþtüðü gün. Sevmeye, Sevilmeye, Gülmeye, ... El uzatmýþtý, Renkler.
Yorgundu/m. Gülüyor/um.
Ýbrahim Halil Özlü
04:16 08.12.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Halil ÖZLÜ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.