PARKTA YAŞLI BİR ADAM

Parkta bir yaþlý adam
Oturmuþ tek baþýna çay içiyordu,
Selam verdim, vardým yanýna,
Selamdan sonra dedi merhaba,
Sýra gelmiþti arzu hala
Yudumladý çayý bir damla…

Sormadan anladým, manalýydý bakýþlarý
Anlam ifade ediyordu yüzündeki kýrýþýklarý
Sapsarý olmuþ, solmuþtu yanaklarý,
Saðlýk olsun diyordu amma;
Gizliyordu derdini duygularý...

Anlatmak istiyordu anýlarýný sonra
Boðazýnda düðümleniyordu
Ýçtiði çay damla damla.
Derdi gayet çok belli,
Bu dert her yerde söylenmez ki;
Evlat diyordu, çoluk çocuk diyordu
Mal mülk bunun yanýnda ne ki?
Anlatýp teselli olmak istiyordu
Yutkunarak boðuk bir nefesle,
Çekine çekine bir ses: Ne desem ki?

Sýrtýnda yýrtýk bir elbise
Baþýnda bir fes…
Sallayarak baþýný öne arkaya
Bir bu kaldý elde avuçta diyor,
Hýçkýrýk dolu bir ses…

Gözlerinden yaðmur gibi akýtarak
Yutkunuyordu etrafýna bakýnarak,
Duygu seli kalbinin derinliklerinden gelen
Anlatmadan anlatýlmak istenen,
Sessiz bir çýðlýk, boðum boðum nefesinden
Gýrtlaðýnda düðümlenmiþ çýkmayan sesinden,.

Ve sonra…

Kalkmak istiyor bastonuna dayanarak
Uzaklaþmak istiyor oradan,
Bastonun sesi kalýyor geride
Tik tak, tik tak…

Giderken bakmadan dönüp geri
Acep var mý bir gideceði yeri…

Duran DOÐAN
Sosyal Medyada Paylaşın: