Söylenince hiçbir þey geçmiyor deðil mi? Ama hatýrladýkça geçmeyen þeyler de var. Acý! Benimki ayný duvara çarpýp durmak hep. Ayný duvara defalarca. Soðuk! Daha uzun yapýyorlar artýk evleri. Ama uzayan duvarlar uzay boþluðuna dokunamayacak kadar kýsa. Bir de yitirilince daha çabuk doluyor, küllüðün diðer yarýsý. Daha çok! Rüyanýn verdiði mutluluk da geçiyor hep. Her þey geçiyor!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özgür Havuz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.