Beklediğim yerde yoksun, Yalnız bildiğim bir yerdesin...

"Þimdi bana bir þans verilmeli.
Zamaný geldiðin an’da durdurmalý ve ertesi gidiþlerini yasaklamalýyým."

Bir veda sahnesinin en çoðul yalnýzýyým.
Ve içimde parçalanan bir þehrin kalýntýlarý arasýnda kalmýþ bir yürek var.
Bildiðim hiçbir iyileþtirme sözleri iþe yaramýyor.
Durdukça daha çok kanýyor içimin en bilinmezlerinde ki yara.
Kendini tanýmayan bir yabancýyým artýk.
O gelmeden yaþamaya niyetim yok!

Kaç asýrlýk bir özlem býraktýn bana.
Üzerimden milyon yýllýk bir aþk geçiyor þimdi.
Dýþarýda inatçý bir yaðmur var,
Silinmesin diye þemsiye tutuyorum bozuk kaldýrýmlarýn üzerinde býraktýðýn ayak izlerine.
Kendimde deðilim;
Giderken býraktýðýn bir elvedalýk kalabýlýðýn arasýnda,
Ve kulaðýmda yankýlanan son sözlerin tekrarý var.

Gülüþünün baþladýðý yerde ölmek isterdim.
Sonra ellerinin arasýnda büyümeye muhtaç bir çiçek,
Bir sardunya olmalýydým.
Ölüm provalarý yapýyorum her gece.
Bilmiyorum,
Hangisi daha acýsýz ve daha çabuk kavuþturur beni sana.
Kimse bilmiyor oysa,
Bu zaman denilen ilaç,
Hiçbir iþe yaramýyor bu aþk iþlerinde.
Ben ki, en iyi yaptýðým þeyi bir tek sende tekrarlayamadým.
Unutmak!

Ýçimde tekrarý olan bir þarkýsýn.
Yine gel,
Ayný yerden içime düþ.
Ve çýkma.
Bütün tali yollarý kapatýrým o zaman.
En fazla gözlerime yerleþirsin,
Yüreðimden kaçýp.

Sana veremediðim sözler birikti dudaklarýmda.
Ve sustuklarým da sana dair,
Yazmaktan korkan kalemim izin vermiyor içimdekileri kusmama.
Bir yürek kaç kiþilik bir aþka ev sahipliði yapar.
Oysa bilmiyorsun,
Ben dikenli tellerin arasýnda saklandým hiçbir aþka yakalanmamak için.
Þimdi bu neyin nesi diyebilirsin.

Siyah saçlarýndan kendime bir daraðacý yapabilirim.
Göz kapaklarýnýn kapandýðý yerde asarým kendimi sana daha yakýn olabilmek için.
Aþk intiharlarý ruhlarý öldürmez bilesin.
Bu eylem sadece sana yakýn olabilmek adýna alýnmýþ bir karardýr,
Parmak uçlarýnýn ve dudaklarýnýn deðdiði yerlerin huzurunda.
Bilsem ki bir gün bitecek bu hasret,
Bütün otobüsler sana götürecek bu yorgun bedenimi,
Bekleyebilirim yine de bu belirsizliðin içinde.

Ýçinden yolcu geçmeyen þehirler arasý yoldum hep.
Ýçimden geçtin,
Ve üzerimde durup,
Tüm çýplaklýðýnla üzerime serdin bedenini.
Sessizce sýzýp içine,
Teninde sakladýðýn acýlarý çektim birer birer,
Habersizdin!
Þimdi çýkar çantanda yýllanmaya yüz tutmuþ aynaný,
Ve gülüþlerine bak.
Bu bütün sahte gülüþlerinin en gerçekçisi olmalý.
Acýsýz bir gülüþ yakýþýrdý zaten dudaklarýna.

Bu sessizlik hüznümün ve sensizliðimin kalýcý bir gerçekliðidir.
Gittiðin yolda bendim.
Beklediðin otobüs duraklarýda.
Sana varmak adýna,
Bu dünyaya sýðdýrýlmýþ her þeyden vazgeçtim.
Ve vazgeçtiklerim bana düþman olsa da,
Senden vazgeçmeye niyetim yok.
Býraktýðýn özlemle yetinmeye çalýþmak kolay deðil.
Sen bir yanýmsýn þimdi.
Ve benden kilometrelerce uzak.
Nasýlsa bir yarým sende,
Yaþarým belki de bir bacaðý kopmuþ köpek gibi.
Yarým ve aksak bir halde.

Tutamayacaðým sözler vermedim hiç;
Sana dudaklarýmda sakladýðým son sözümü söylemeden ölmeyeceðim.
Geçmeyecek bir aðrý bu bende ki,
Yüzün tekrar deðene dek göðsüme.
Sessizliðimse,
Sen gelene dek dinmeyecek.
Býraktýðýn yerdeyim,
Vaktinden önce gel ki,
Seni görmeden göç etmeyeyim bu dünyadan.
Bilmiyorum çünkü,
Cennet mi yoksa cehennem mi gideceðim yerin adý.
Gözlerimle bakabilirsen eðer bir gün kendine,
Kadýn gözüyle deðil, "kadýným" gözüyle baktýðýmý göreceksin...
Bekliyorum,
Beklettiðinim...



Sosyal Medyada Paylaşın: