Yaş 21, 22’ye ramak kala…
Bir hatýra defterinden deðildi sözlerim,
Hayatýn sillesi omuzlarýmda yük iken,
Vakit daralmalara býraktý kendini,
22’ye ramak kala bitti hayallerim…
Uzunca özlemler býrakýp da gözlerimin kenarýna,
Yollarýna düþtüm kaderin,
Bir çocuk ürkekliðiyle sýðýndým gecenin koynuna,
Açlýðým,
Uzunca sevmelere idi…
Anne koynunda tanýdým sancýlarý,
Bir baba hasretinde kucakladým günleri,
Takvimlerden gün sayarken,
Bir gecenin sabahýna býraktým gözyaþlarýmý,
Açlýðým,
Uzunca gülmelere idi…
Hayat dediðim üç günlük rüyada,
Hayallerin gerçekleþmesi bir mucizeyken,
Mutsuzluk nöbetlerde kaldý baþucumda,
Umut bir ekmek kýrýntýsý oldu ceplerimde,
Açlýðým,
Uzunca düþlere idi…
Dudaklarýmda bir kelime olmazken aþk,
Ýki kelimeyi toplayýp da sevmeyi öðrenemedim,
Pencerelerden izlerken yaðmurlarý
Bir çocuk olmayý özledim,
Açlýðým,
Bir þefkate idi…
Þair Ceketli Çocuk
08 Haziran 2009 P.tesi – 20:44
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.