Ýçime çektiðim ayýn kokusuydu
ayýn altýnda akþamsefasýnýn çiçeklerinden
akþam vaktinde çiçek açarken
sabah saatlerinde geri solan
pembe
sarý
beyaz ve kýrmýzý
benekli ve çizgili.
Yitip gitmek isterken bedenim karanlýk sulara
uzanýyor o koku
yankýlý yanan geceden inerek yavaþça
zamanýn derinliðine
ölüm kokan bir hastane köþesinden.
Ve güzeldi savaþým
çok eski dillerden sözcüklerle
yýkýntýlar arasýnda göðüs göðse çarpýþmak
yýllarýn yýprattýðý gövdemle
bir kývýlcýmýn ýþýðý gibi içime sýzarken kokun
ben çiçekleri düþünüyorum
yaþama doðru kürek çekerek karanlýk sulardan aydýnlýða
gönlüm kalmýþken yapayalnýz
yanan gecede
yeniden boy veriyor bedenim.