lekeler

Uçsuz bucaksýz gökyüzünün sessizliði var ürkek bakýþlarýnda

halbuki susmuþ gözlerin rüzgar gibi bakardý ve zamanda uçuþurdu saçlarýn

þimdi ýtýrsýz dökülen yapraklar gibi bir dolu hüzün.

Biliyorum birazdan kar da düþecek daðlarýn zirvelerine

yaðmurlardan kalan camdaki lekeler gibi olacak baþým.

Uykusuzluðum ellerin gibi okþarken göz kapaklarýmý

gün batýmýnýn getireceði hiç görmediðim bir yer gibi bu sonbahar

ve göz bebeklerinde koyu karanlýklar.

Sanýrým çok özledim...