Bir ürperti koptu
Tren vagonlarýnýn yalnýzlýðýný andýran
Uzaklýðýn öyküsünden
Sessizliðin rengine
Suyun derdine
Ateþin hevesine
Düþmüþ bir çiçek tazeliðinde söylence
Ve korkunun yüzüne gülercesine gitmenin gerektiði yerdeyim
Cebimde ertelediðim umut
Tutuþmuþluðumla kaldým
Kalbimi incitti her bir þey.
Yaðmurun naifliði sarkýttý ipini
Aklýmýn sonbahar vaktine
Bir daha kör oldum
Ve bir daha, bir daha
Zaman ve unutkanlýk ürpertisi
Göðsümün kanatsýz kuþlarýna
Sevda ve ötesi
Gözyaþý daðýnýklýðýnda siyah
Bir kilit düþürdüm en sonunda
Ýncinmiþ kalbimin kapýsýna
Dilsizliðimle kaldým
Sesimi incitti her bir þey.
Söylenmemiþ sýrrým
Ýçimde bir garip gölge aðrýsý
Aðýr aðýr bir gün daha inende gülün direncine
Bir yas havasýnda kalemin aðzýndaki hece
Düþtü ardýma sanmanýn garip çocuklarý
Söylenmemiþ sýrrýmda inanmak acýsýyla
Naif bir ýslýk sürdüm dudaklarýma
Susmaya vurdum göz/yaþýmý, genceciktim
Ömrümü incitti her bir þey.
Kýtlýk kýran
Her umut baðlayýþýmda yarama þu ömür
Gözyaþlarýmda sýcak bir þeyler var hala biliyorum
Biliyorum tükenmek dedikleri þey bir gülün rengi
Bir tükeniþin haresi
Düþümü incitirken her bir þey.
Esaslý bir tükeniþ gerekiyor þimdi
Demir gibi suya yenik deðil
Çelik gibi kurþuna bahane
Durup düþünmek gökyüzünün yarasýný ararcasýna
Kuþlarýn kabuk olduðuna inanarak
Ve illâ kanayacaksa bir yara
Düþünmek þöyle dursun, inanmalý her þey
Ýncinmiþ sözümün kuþlarýna.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.