_ Kýpkýzýl parçalara bölünüyor dünya
diken diken olan saçlarla yanýp tutuþup
bir yeri aðrýyormuþ gibi yüzünü buruþturan kül rengi gecede
nehir akýþýný nasýl gizleyemezse
ve ayla aydýnlanmýþ penceremden kanatlanýyor bilinç
önünde uzayýp giden gözlerdeki isteklere.
Ay düþünebilseydi hiç
gözleri ýþýmaktan vazgeçer miydi önünde bulutlar var diye?
_ Bir rahatlýk duygusu düþüyor düþüme
gözlerimi aralayýp bakýyorum uçurumun baðrýndan dünyayý silerek
meðer þiir böyleymiþ gibi
çok acý çekmek
hâlbuki þiirin yitirdiði hiçbir þey yok ki
gözleri körelterek tutuþan aþktan.
_ Duygularýn gözleri karþýsýnda parçalanan
sadece i mgelem
taze pýnarlardan can suyu gelir belki de bu i mgelemden
gözlerini dört açmýþ ruhum bu alýn yazýsý þiirlere
odamýn göðe bakan pencereleri düþten bir duvarmýþ zaten.
_ Çocukluktan kalma ne varsa
güleç edayla el ederek karþýlýyor þimdi gündüzü
muzip bir kelebeðin kanadýndayken kader.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.