KAN UYKUSU
Kan uykusuna yatmýþ yedi veren topraklar
Elini eteðini harmanlardan çekmiþ altýn rengi baþaklar
Sap saman
Bacalardan özgürce çýkýp gökyüzünü Selamlayan
dumanlar karaborsanýn kisvesinde
Emek erim erim erimiþ hercainin elinde
Yoksulun öksüzün midesine bayram ettiren
Kuru fasulye nohut pilav
Yanýnda bir kuru soðan bir lokma ekmek mi
O artýk yedi baþlý canavarýn midesinde
Sevgi saygý hoþgörü veda ederken evrene
Biz hep geçmiþi yad ettik
çocukluðumuza yerine yerine...
Vicdanýnýz el veriyorsa
Anadolu’mun ücra köþelerindeki köyleri bir gezin
Kandilleri yanýp sönen evlerin
duvarlarýnda gün yüzü görmemiþ
bin türlü hüzzam kokar hüzün
Ve insanlarýn çehresinde kat be kat
inþa kuran çizgilerin türküsü hazin mi hazin
Kara kýþý sað salim bir atlatsýnlar da
Siz onlarý bir daha görün yazýn
Cývýl cývýl olur etrafý evlerin
Rengarenk kelebekler
Benek benek uður böcekleri
Yanmýþ yüreklere su serpen esintiler eþliðinde
Zikir eden kýr çiçekleri
Kayalarýn kovuðunda palazlanan kýnalý keklikler
Ufuktan doðacak güneþin yolunu bekler...
Erciyes’in koynunda kar
Eteklerinde berrak pýnarlar
Ah.. yar
Ali daðý yýllar yýlý
içini çeke çeke Talas’ýn böðründe
hüngür hüngür aðlar
Meðer ne yufka yürekliymiþ eriþilmez sandýðýmýz
Baþýna buyruk
O asi görünümlü kocaman daðlar
Þehrimin gerdanýný süsleyen Kýzýl ýrmak
Nice gelinleri yediði için mi yanaklarý al al
Ey.. Erciyes’in baðrýndan kopan volkanlar
Kapadokya’nýn bacalarýnda hep
Periler mi konaklar
Sahi.. nereye kayboldu ?
Gün batýmýna doðru deli taylar gibi
Dört nala koþan lavlar
Göçmen kuþlarla birlikte
Sultan sazlýðýnýn kirpiklerine mi kondular
Yoksa
Þehrimin efsunlu kümbetlerinin
Kalbine mi kamp kurdular...
Gel uzan þöyle bir umudun omuzlarýna
Soluna dön sessizce
Sorma nedenini
Soluklan biraz
Bak geldim
Güz gazeli diyarlardan
Derin bir nefesle ciðerlerime çektim
Fesleðen kokulu resmini
Ruhum bayram yeri
Söz verilmiþse sevgiliye dönülmez ki geri
Tenimde vuslata dair mutlu bir iz
Yüreðimde yanar daðlardan hatýra nar kýzýlý köz
Aklýmý týrmalarken dilimde uhde kalan
Henüz söylenmemiþ bir çift söz
Son bi gayret tutuyorum nefesimi
Versem sen biteceksin
Vermesem
ben...
16 Ocak 2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nafize Akyuz Simsek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.