Koklama gönlümü gül tutar
Yüreðimde yuvasýný terk etmiþ bir hýnç yatar
Denizin ortasýnda yavrum
Boylu boyunca gitmeye bir düþ kalkar
Ellerimi boðmuþ yaðmurdan, dilimi kesmiþ umuttan
Ruhuma dokunmuþ hicrandan al beni
Al beni býrakma, har tutar.
Bulsam kendimi, çekip alsam
Yaþatsam sonsuz bir saksýnýn þefkatinde
Ölüm tutar, karanlýk tutar, yalnýzlýk tutar
Çürümüþ bir hayalden gelip geçse de türküm
Dinleme, gönlümü isyan tutar.
Aðýr aðýr sýzýyorum diripak güzelliðine
Sesini tüttürüyorum, ciðerlerimde yalnýzlýðýn þiiri
Duyma beni, seslenme uzaðýndan gurursuz öfkemin
Adýn tutar, saçýn tutar, kokun tutar
Ölemem, varlýðýn ömrüme beni yar tutar.
Nedim KARDAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.