yalnızlık zamanları

• 24 Ekim 2009 Cumartesi 20:16:12

Hadi size yalnızlıktan bahsedeyim.
Kulpu içten kırılmış ve üzerinize kapanmış bir kapıdır yalnızlık.Eğer şanslıysanız bir kalem birkaç parça da kağıdınız vardır.Çünkü birileri gelip sizi oradan çıkarana kadar kendinizle baş başa kalmaya mecbursunuzdur.İlk günler alışmaya çalışırsınız kimsesizliğinize,sahip olduğunuz sessizliğe.Sırtınızı soğuk duvarlara yaslarsınız-ciğerlerinize işleyecek ya illa yalnızlık! Bomboş odanın akustiğini fark edersiniz çığlık çığlığa ağladığınız gecelerde.Yalnızlığın sesiyle tanışmış olursunuz böylece.Ağzınızdan çıkan bütün sözler o lanet duvarlardan sekip yine benliğinizde yer yapar.Neden eşlik etmez ki aklınızda kalan en son şarkıyı mırıldanırken duvarlar size…Ne çok şey öğrenmesi gerekiyormuş şu duvarların.Azimle alırsınız kalemi elinize.Bir kirişten başlarsınız satırlarınıza.Yazdıklarınızın bir y/anıt olmasını umarak belki.Ne çok soru sormuştu bazı geceler yatağınızın dibindeki o kahpe kirişler…Zaman denen kemirgen yaratık resmen sömürür sizi.Çırılçıplak kalıverirsiniz.Siz son naftalin kırıntılarını serpiştirmişsinizdir umutlarınızın arasına.Oysa zaman denen o yaratık sevmez hayallerin tadını…Zaman gerçekleri sever,bütün çıplaklığıyla.Bilmezsiniz,tek gerçek sizsinizdir.Mırıldandığınız şarkının bir erkek ağzından yazılmış,ihanet kokan bir parça olduğunu fark etmenizin artık bir önemi de yoktur.Cinsiyetsizmiş yalnızlık,birazda hayvansı…

Saçma! Her şey saçma…
Yatağımın üstünde oturup bütün bunları sanki yaşıyormuş gibi yazmam saçma.Birde kağıt kalemden bahsediyorum.En son ne zaman bulaştı kim bilir ellerime mürekkep.Halının üzerine damlayan o son mürekkepte gizliydi belki de gerçekler.Azarını çoktan işitmiştim de,kendisini yakından tanımak henüz nasip olmadı.Hepsi saçma işte!Hıçkırıklarımı bile içime gömerken,çığlık çığlığa bir yalnızlıktan bahsetmem saçma.Duvarlarla münasebetim saçma…Hangi lanet ağızdan duydumsa ‘’ nedense beni anlasın istemiştim,içinde insan olan duvarlar’’ cümlesini hatırlamam bile saçma!Duvarların içinde insan var,peki insanların içinde ne var onu da söyle de tam olsun bari! Yarım bırakmışsınız her şeyi…Kim cevap verecek şimdi bana?

Zaman denen kemirgen yaratık,ne derdim var senle bilmiyorum ama zamanla alışacağım sana…