Doğru, her zaman ve her yerde tekdir. Doğrunun bulunduğu yer, hep olması gereken yer iken onunla yüzleşmelerimiz ve ona dair yanılsamalarımız, herkesin kendi perspektifine göre meydana geliyor ve o bakışın izanı kadar bir şekle bürünüyor. O vakit doğruya itiraz mümkün olamadığın da onun karşısında ki zoraki, ihtiyari ve ya inisiyatife dayalı konumlarımızdan dolayı önce kendimizi yargılıyoruz. Yargılamalarımız da bizi bir süre sonra başka bir konuma sürükler. Bu sefer "kendi oluşumuzu", kendimize rağmen kabullenemediğimiz kendiliklerimizi ezmeye başlıyoruz bu kimileri için kendimizle tanışma merasimidir. Gücümüzün tükendiği ya da çabamızın anlamsızlığa taştığı yerden bu sefer "kendiliğimizin, kendimize bırakılmamış lığı" ile bir sonraki nedenselliğe uzanıyor ve bir yaratıcı mefhuma ya da Yaratıcıya gitmesi umulan nidalarla kendimizi, "kendi oluşumuzu" belki de hiç bilmediğimiz ve bilemeyeceğimiz kadar bir çaresizlikle " Fil'i 7 farklı yerinden tarif edenlerin durumu " dışa vuruyoruz. Bu dışa vurum bazen çok sanatsal, bazen çok isyankar bazen çok münzevi bazen çok asabi olabiliyor...

Yine aldın götürdün bizi kuş gagasında fındık tanesi gibi zihinlerimiz; açmak için olabildiğince yükseltiyor sonra en acımasız haliyle yere bırakaraktan açıyorsun ...
Uçuş kadar güzel kırılmaları var senin kaleminin güzel insan...

Sevgilerimle,

Doğru, her zaman ve her yerde tekdir. Doğrunun bulunduğu yer, hep olması gereken yer iken onunla yüzleşmelerimiz ve ona dair yanılsamalarımız, herkesin kendi perspektifine göre meydana geliyor ve o bakışın izanı kadar bir şekle bürünüyor. O vakit doğruya itiraz mümkün olamadığın da onun karşısında ki zoraki, ihtiyari ve ya inisiyatife dayalı konumlarımızdan dolayı önce kendimizi yargılıyoruz. Yargılamalarımız da bizi bir süre sonra başka bir konuma sürükler. Bu sefer "kendi oluşumuzu", kendimize rağmen kabullenemediğimiz kendiliklerimizi ezmeye başlıyoruz bu kimileri için kendimizle tanışma merasimidir. Gücümüzün tükendiği ya da çabamızın anlamsızlığa taştığı yerden bu sefer "kendiliğimizin, kendimize bırakılmamış lığı" ile bir sonraki nedenselliğe uzanıyor ve bir yaratıcı mefhuma ya da Yaratıcıya gitmesi umulan nidalarla kendimizi, "kendi oluşumuzu" belki de hiç bilmediğimiz ve bilemeyeceğimiz kadar bir çaresizlikle " Fil'i 7 farklı yerinden tarif edenlerin durumu " dışa vuruyoruz. Bu dışa vurum bazen çok sanatsal, bazen çok isyankar bazen çok münzevi bazen çok asabi olabiliyor...

Yine aldın götürdün bizi kuş gagasında fındık tanesi gibi zihinlerimiz; açmak için olabildiğince yükseltiyor sonra en acımasız haliyle yere bırakaraktan açıyorsun ...
Uçuş kadar güzel kırılmaları var senin kaleminin güzel insan...

Sevgilerimle,

güz kadar solmaya meyletmişliğiyle mutlu bir ömre
bahar kadar yeşile çalan dal sunmak
ve sonra
yazanın yalnızlığının okuyucu bana dokunması
ve sonuçta
resimlerimizin tekliği her fotoğrafta...

sanırım biz bundan güzeliz usta.

eyvallah.

gölgelerimiz bile kendimizden kayıpken biz mi ayıpız şimdi..sanmıyorum..

en tatlı acıdır yalnızlık..

"Gerçekte asla sahip olmadığım ödünç varlığımı kurtarma telaşının içine düştüm.........."Elbette aptalca değildi....Ki zaten sadece Tanrı değil,insanlar da çaldı;hayallerimizi,düşlerimizi,umutlarımızı,beklentilerimizi..Ütopyalarımızı,distopialara dönüştürmekte ustaydılar,çünkü sevmeyi,affetmeyi,şefkati,kendini kendinden varetmeyi bilmiyorlardı....Mükemmel bir yazıydı black...Alkışlıyorum...Şahanebir yazı,nefes kesen bir çığlıktı...Duyulmalıydı...Sevgimle...

"Gerçekte asla sahip olmadığım ödünç varlığımı kurtarma telaşının içine düştüm.........."Elbette aptalca değildi....Ki zaten sadece Tanrı değil,insanlar da çaldı;hayallerimizi,düşlerimizi,umutlarımızı,beklentilerimizi..Ütopyalarımızı,distopialara dönüştürmekte ustaydılar,çünkü sevmeyi,affetmeyi,şefkati,kendini kendinden varetmeyi bilmiyorlardı....Mükemmel bir yazıydı black...Alkışlıyorum...Şahanebir yazı,nefes kesen bir çığlıktı...Duyulmalıydı...Sevgimle...