"ŞİİR SÜRDÜM ÖLÜMÜN DUDAĞINA" isimli şiir 6.4.2020 14:25:48 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Ayaz yerdi gri sayfalarda yalnızlık kölesi sözcüklerim Yanardı buzul düşlerimin Dikenli kucağında hep ıssız harflerim Bazen nefesi kıt bir karanfil kurusunu, Bazen de sevgiye muhtaç geçmişi hep yekli bir insanın adını Can çekişen kokularıyla sayfalar arasına hapsederdim. Ve şimdilik demlenmeye terk edilen duyguların sararmış gölgelerini, Donmasınlar diye kronik yürek çığlıklarımı onların üzerine örterdim…
Şiirler icat edip söz kederdim bir aşka Kısık kısık daha sonra da, Soluğumu bırakırdım sarı sayfalar arasına Yokluğuna ağıt olmaları için kaçınılmadı bu inmeler benim yaşamım da Mosmor olurdum bu sıtmalı cümlelerim Mosmor olurdu öyle ki onlar patlamaya ramak kala...
Ölümüne hissederdim sancılarını şiirlerimin doğmadan önce Çizgi çizgi titrerdi dudakları aşklı harflerim hece hece, Açardı gözlerini dünyaya şiirler kara kalemimin hançer dilli cenininde ! Benim susuzken ki anlarımın yangınlarına en ateşli birer tanıktı bu kızıl doğumlar Ölüme değin ulaşırdı bu katmerli yürek sancılarım Bazen şiirsel evrinliğim nüksettiğin de…
İsyana zorlarken aşk mağduru ruhum kötürüm harflerimi Soldururdu pusudaki bezgin ilhamlarım şiir defterimdeki tüm renkleri Laf sıçratırdı bu kadar çok yazıp durma diye renksiz akibetini Biber sürerdim ben de şiir defterimin sivri dilli sayfalarına Yaşamak istemez gibi olurlardı sanki o zaman da...
Çoğunun içleri özlem tortulu küskündü şiirlerim Ölümle akbaralığa sırf ben onlar yüzünden göğüs germiştim Onlar bile dayanamazken acıma ben de tam tersi irademi bilerdim Ölüme hazırlardı beni ben yapamayan hep o sevgiye aç imgelerim...
Yok olmamak için hayatın gel gitli aşk izlerin de İçli güftelikler ekerdim sahibinin ruhu sarhoş olan yitik sayfalara İçleri kahır yüklü cilt çatlağından, Fırlayıverirdi susuz dudaklarıma birkaç mahur beste Yüz üstü devrilirlerdi ölüme bulanmadan önce volkan gibi gelip bağrımın aşk dağına ! Beni de bitirmeye niyetlenirlerdi çekip giderken yırtık sayfaların ölüm ağın da Bu kara kaplı nasipsiz şiir defterimin doluydu içi nice intiharlarla !...
Orada yazılanlar sunulmadığı için daha sana, Gözleri açık ölecek şiirlerim var binlerce sayfa ! Tüm ölümleri sollayıp gitmeliyim artık ben bir finalin soğuk tenlerine İzlerimiz dahi bulunmayacak anılarımızın geçtiği o mabet benzeri şehirler de Paslanacak yangın yeri gibi tüm sözlerim donmuş olacak onlar bir gün dilim de Sararmış sayfaların ütüsüz dudaklarında küflenip buruşacaklardır şiirlerim öylece...
Derin fısıltılarımın mecalsiz karalandığı her satırdan, Nefesim yansıyacak uzaklar da kaybolan sana duman duman Gün olur söner şiirlerimin ışığı bakarsın sen daha hiç onları okumadan Yaşayacaktır senden göç eden titrek nefeslerim ihtimal ki bir şiir kitabın da Ön sözünde kırık bir resim ve senli düşlerle kol kola Kim bilir o zaman da, Sahibi yitik bir parmak izi de bulunabilir hatta Aynı yüreği dolu kitabın öksüz sayfalarında ...