Web Zaman Damgası

Kankırıntılarındaki Ölüm

Herkesin ayakta durduğu o sabit noktada;

…Yüzümden kankırıntıları fışkırırsa…
……Zamanın fosilleşmiş cesedini kusarım!

………
Ruhun bedenden çıkma an’ında;
Tutkunun yok oluşunu
Vahşice sevişmelerde gizli hüzne sormak gerekti
İltihabın benden var olduğu gerçeği zaten tüm uygarlıklarda bilinmekteydi…



Sahip…sizdi öpüşmeler…
Neşter…sizdi şah damarlarını kanatan işkencenin!

Öyleyse…
Çöktüm gırtlağına gecenin
Anasına avradına saldım küllü küfrü
Vasiyetimi bakışlarımdan okusun istedim tanrı; manasındaki şarabın canını almadan!
Sanrım lav oldu lal olurken ipsiz sapsız ağzımda ağzın…



Çare;
Kankırıntılarındaki ölü’me, gözlerini dik!

Hayatının anlamı olsun kurtçuk gibi üreyen irinden cenin!
Ellerini sonsuza uzat, bu mahşer başka şer
Herkes için ayrı ayrı sala okunacak zannetme!
Tüm âlem için sadece benim çığlığım duyulacak…
Hepsi bu kadar!


Çocuklara özel tabutların ve mezarların olduğu bu dünyada
Kendine yetişkin bir yer mi ayırtacaksın!

Boş versene…
Sonra sevişiriz mühim değil.
Sen bakışlarını bana çevirirsin olur biter!




eren iren