Web Zaman Damgası

SEN

Kardeşim hatırlarmısın çocukluk yıllarını
Gözlerin siyah,kaşların kalem, boyun fidandı
Sen benim yakışıkılı, uzun boylu abimdin
Varlığınla övünür,bazen de kıskanırdım
Neden benimde gözlerim kara değil derdim
Hergün kalkıp seninle, okuluma giderdim
Yıllar geçerken bizde, büyüyorduk birlikte
Yüzün güzeldi boyunsa fidan
Özenerek yaratmış seni güçlü yaradan
Tek noksanın talihindi,gülmeyen bahtın
Okumak istiyordun bu elbette hakkın
Eksik kalan yalnızca senin tahtın
Hatırlarken, gözlerim buğulanır ıslanır
İşleyen demir işıldarsa işlemeyen paslanır
Gençlikte hevesler budaklanır dallanır
Arzu emel umutla, güzelleşir allanır
Hayaller düşte kalsa, kalbimiz çatallanır
Arzuların olmadı, eriyordun mum gibi
Bakıyorduk anlamsız,sen akarken kum gibi
Gelmişti lise çağı, başında kavak yeli
İstiyordu her şeyi, kanın olunca deli
Cebindeki harçlığı karnını doyurmazdı
Gençliğin heyecanı hiç yerinde durmazdı
Kimse seni anlamaz,halini de sormazdı
En güzel yıllarında sevgilerin başında
Yirmili yıllarına ermişti yaşın senin
Kızlar peşinde koşar yoktu işin de senin
Cebin delik, Yok cebinde metelik
İsteklerin sınırsız,elbette çoktu senin
Vatan borcu vaktiydi askere gitmeliydin
Baba diyor git artık ora senin ocağın
Sen ise hala okumak istiyordun
Beni şehre gönderin okuyucam diyordun
Yapamadık kardeşim mecburen gidiyordun
Ne meslek verebildik, ne koruduk hayalin
Zamanla sıkıntılar fena yapmıştı halin
Asker iken dövdüler, şaşırdılar feleğin
Uğramıştın orada gazabına talehin
Sağ gittin çürük döndün
Parlak bir ışık iken zaman içinde söndün
O güzel delikanlı yitirmişti kendini
Mat oldu yenemedi, kurnazların fendini
Gıpta ile bakanlar gülüyordu haline
Kapılmış gidiyordun kaderinin yeline
Sen içimde kanayan, bir sızısın
Kara kaplı defterde simsiyah bir yazısın
Kaderden kaçılmıyor,kapılarsa kilitli
Hayat sana olsun yar,yapsın seni umutlu
Etmesin seni mutsuz, olmalısın sen mutlu