Web Zaman Damgası

füşya

ben
hep yürürüm geceleri
önümde çukurları görmek için
gündüzlerini ise yaşamak için bir neden düşünürüm
ölüm güzel bir şey ,,,,,,,,,,,,,,,,,,de- öldüğün zaman
iyilik gibi geldi dünya( İÇİM) lik düş sek güzel değil
kuru topraklarda yüzler
asırlık bir vadi egolar
maskeler kirler
vitamin gibi
iyi




ben hep gülerim
ne hep kendime severim açılarımı
unuttum
bir gün yaşamak için sevdim
meğer o benden daha ölüymüş
yaraları ben daha ağır ve dişli idi
yemin edebilirim
başım ağrımaz ve korktum ondan yaşıyordu çünkü
herkes birazcık ölüdür
ve ben hep sonradan öğrenirim
bildiklerimi



unuttum yürüyordum
sonra bir yüz gördüm yolun sol yangınında
kısık sesle kaç dünyadan dedi
herkes de tanıyormuş onu
ben güldüm güldüm ben hep gülerim
kendime kendi kendime
ağlamaktan daha kolay çünkü
sonra siyah bir kedi ağladı gözümde
dokunamadım sabaha kadar
durdum yanında ağladım ağladım ağladım
yağmurlar yağmasın dedim
içim böyle yanarken gökyüzü renk renk oldu
karnım acıktı , sabahı yedim yıldızlar ile





kafamda deli sorular
düşünmeyi unutup yürüdüm öyle
dilimde kan revan İçindeyim
ruhum yok benim dedi
tartıştık yüreğimde yokmuş
haklı çıktı tuhaf
düşünce kırılmış
üzgünüm dedi
sonra bir ağaç gördüm
gönül parkının hemen yanında
dik dik sıra sıra sıraselviler var
onlar kurumuş dalları yok kuş desen ötmüyor
ama ceviz ağacı güzel kahverengi gibi kokusu güzel
bir sincap gördüm aşık oldum
ne güzel gözlerin var dedim
palamut,um olsa yarısını verirdim
cevizim vardı gül gibi olmadı
sonra derin bir sözcük
sessizce şehri dinledim


dinledim
dinlerken yağmur yağdı içime
saklanmadım kalabalıklarım ölmüştü
yalnızlık köpek gibi acılarımı yüzüme vurdu
ben hiç üzülmedim ki
bir hiç neden ağlasın ki
bir kölemen ağlayamaz ki dedim
hayat şartları pahalıdır ki
ağlamak ruhun lüks kahkahalarıdır
dedim hep derim
sonra uyumak için ninni yazdım kendime
o kadar saçma geldi ki gülerek uyumak istedim
her şeyi unutmam gerek dedim gözlerim kapalı
yüzüme bir çizik daha attı
ırnat

yaşamak için bir neden
söyleyemedim
kuşları sevdim özgürler
kendime ağladım kırılmışlık biriktiriyorum
siyah kedilerle konuştum beni üzdüler
kelebekler papatya gibi yalancı cıktı parçalarım yok dedim
iyi bir ölüm istedim
kötü yaşadığım
için

amen.