"BABALAR ÖLÜNCE" isimli şiir 24.7.2018 12:01:36 Edebiyatdefteri.com Web Zamanında Edebiyatdefteri.com Sunucularına Yüklenmiş/Güncellenmiştir.
Edebiyatdefteri.com sunucularına yüklenen veya güncellenen şiirler web zaman damgası ile işaretlenir. Web zaman damgası ile işaretlenen şiirleri sertifika zamanında yer alan bilgilere göre doğruluğunu taahhüt eder.
Detaylı Bilgi İçin Tıklayın.
Babalar ölünce büyürmüşya insan Külliyen yalan Ben orada kaldım o son bakışta Mezara gömünce dönerya insan Arkasını dönüp yurürya, işte o an Ben dönemedim utandım babam Yaşamak zorundasınya Aciya, çileye, hayatın zulmüne rağmen Öğrettiğin gibi dimdik, oflamadan, sızlanmadan Çabaladimya, oldu mu bilemem babam Babalar ölünce yıkılırya çınarın Küçük dallara tutunur gúçsüz kolların Tutunduğun dallarda girer bağrına Hiç belli etmedim İnanki babam Gõzyaşim kan oldu aktı bağrıma Ben anne oldum, sen yoktun babam Senin gibi olmak ne zormuş ama Benden çınar olmaz ne olur bilmem Yıkılmam sakın korkma, üzülme babam Yorulmaz olur muyum, nefesim daralmakta Şikayet sanmada cok õzledim baba Yaslanıp uyumayı yanıbaşında Ben orada kaldım o son bakışta Ben dönemedim utandım babam.
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.